W przypadku, gdy Wykonawca nie zapłaci w terminie kar umownych w wyznaczonym terminie a Zamawiający wystąpi do Sądu o ich zapłatę Sąd może zasądzić odsetki za opóźnienie? Czy będą to odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych, czy zwykłe odsetki za opóźnienie (art. 481 § 1 k.c.)?

Sąd Apelacyjny w  Katowicach uznał, iż  orzekając o zapłacie kary umownej uwzględnia się przepisy o odsetkach, o których mowa w Kodeksie cywilnym. W tym przypadku nie mają zastosowania przepisy o odsetkach ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, wynikające z odrębnej ustawy.

Sąd Apelacyjny uznał, iż Są Okręgowy orzekając o odsetkach za opóźnienie w transakcjach handlowych od kary umownej naruszył art. 7 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 1 ustawy z 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 1790 z późn. zm.).

Odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych mają szczególny charakter i należą się wyłącznie od transakcji handlowej, rozumianej jako umowę, której przedmiotem jest odpłatna dostawa towaru lub odpłatne świadczenie usługi, jeżeli strony, o których mowa w art. 2, zawierają ją w związku z wykonywaną działalnością. W rezultacie uprawnienie do żądania odsetek tego rodzaju dotyczy wyłącznie świadczenia pieniężnego wzajemnego wobec głównych świadczeń umownych, które mogą stanowić dostawa towarów lub świadczenie usług.

Dlatego też hipotezy cytowanych przepisów nie obejmują przypadków innych świadczeń, jakie mogą powstać na tle tego rodzaju umów, w szczególności wynikających z odpowiedzialności odszkodowawczej, w tym z tytułu kar umownych (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 15 listopada 2017 r., II CSK 122/17).

Szczegółowa regulacja w tym zakresie wynika z przepisów ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Przy karach umownych orzeka się inne odsetki – odsetki za opóźnienie (art. 481 § 1 k.c.).

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 16 czerwca 2025r., V AGa 383/23, LEX nr 3901450.

Zob. Ł. Węgrzynowski, Zobowiązanie niepieniężne, którego wykonanie może być zabezpieczone karą umowną

Często spotykam w praktyce zastrzeganie przez Wykonawców tajemnicy przedsiębiorstwa części oferty lub wyjaśnień rażąco niskiej ceny ograniczając uzasadnienie ograniczenia jawności do kilku ogólnych zdań, Czy takie zastrzeżenie tajemnicy przedsiębiorstwa będzie skuteczne.?

Podstawową zasadą prawa zamówień publicznych jest zasada jawności postępowania a jej ograniczenie może mieć wyjątkowo.

 Nie ujawnia się informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1233), jeżeli wykonawca, wraz z przekazaniem takich informacji, zastrzegł, że nie mogą być one udostępniane oraz wykazał, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. Wykonawca nie może zastrzec informacji, o których mowa w art. 222 ust. 5.

Zatem kluczem do skutecznego zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa jest wyczerpujące wykazanie, iż dana informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa. Takiego uzasadnienia nie można uzupełniać a Zamawiający może dokonać oceny tylko na podstawie  informacji załączonych do poufnych informacji.

Krajowa Izba Odwoławcza bardzo rygorystycznie podchodzi do oceny uzasadnienia zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa, zatem warto wykazać wszystkie wymagane przesłanki.

Wykazanie to może nastąpić za pomocą dowolnych środków, w tym złożenia oświadczenia uzasadniającego, dlaczego określone informacje mają przymiot tajemnicy przedsiębiorstwa, lub przedstawienia innych dokumentów, np. wyciągu z umów z kontrahentami zawierających postanowienia o zachowaniu określonych okoliczności w poufności. Przedstawienie informacji uzasadniających prawidłowość zastrzeżenia powinno nastąpić wraz z przekazaniem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. Warto pamiętać, iż nie zastrzega się całych pism ale konkretne, poufne informacje

Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. Tym samym, informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli spełnia łącznie trzy warunki: ma charakter techniczny, technologiczny, organizacyjny przedsiębiorstwa lub posiada wartość gospodarczą, nie została ujawniona do wiadomości publicznej, podjęto w stosunku do niej niezbędne działania w celu zachowania poufności

Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 13 lutego 2019 r., KIO 185/19:

„Wyjątki od zasady jawności określa art. 8 ust. 3 ustawy Pzp, zgodnie z którym nie ujawnia się informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli wykonawca, nie później niż w terminie składania ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, zastrzegł, że nie mogą być one udostępniane oraz wykazał, iż zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. Zwrócić należy uwagę, że ciężar wykazania skuteczności zastrzeżonych informacji spoczywa na wykonawcy, który takie informacje zastrzega. Istotne jest także to, że wykazanie skuteczności zastrzeżenia musi nastąpić nie później niż w terminie składania ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału i nie może ono budzić żadnych wątpliwości. Z tych też względów, Izba oceniając skuteczność poczynionego zastrzeżenia bierze pod uwagę przedstawioną nie później niż w terminie składania ofert treść uzasadnienia objęcia tajemnicą przedsiębiorstwa pewnych informacji. Aby skutecznie wyjaśnić zastrzeżenie informacji, wykonawca musi wykazać łączne spełnienie przesłanek definicji legalnej tajemnicy przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji tj. Dz.U. 2018R, poz. 419 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności. Powszechnie przyjmuje się, że informacja ma charakter techniczny, technologiczny, kiedy dotyczy najogólniej rozumianych sposobów wytwarzania, formuł chemicznych, wzorów i metod działania. Informacja organizacyjna obejmuje, najogólniej ujmując, całokształt doświadczeń i wiadomości przydatnych do prowadzenia przedsiębiorstwa, niezwiązanych bezpośrednio z cyklem produkcyjnym. Informacja staje się „tajemnicą przedsiębiorstwa”, kiedy przedsiębiorca ma wolę, by pozostała ona tajemnicą dla pewnych kręgów odbiorców, konkurentów i wola ta dla innych osób musi być rozpoznawalna.”

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2000 r., I CKN 304/00

„(…) informacja ma charakter technologiczny, kiedy dotyczy najogólniej rozumianych sposobów wytwarzania, formuł chemicznych, wzorów i metod działania. Informacja handlowa obejmuje, najogólniej ujmując, całokształt doświadczeń i wiadomości przydatnych do prowadzenia przedsiębiorstwa, nie związanych bezpośrednio z cyklem produkcyjnym. Informacja (wiadomość) “nie ujawniona do wiadomości publicznej” to informacja nieznana ogółowi lub osobom, które ze względu na prowadzoną działalność są zainteresowane jej posiadaniem. Taka informacja staje się “tajemnicą przedsiębiorstwa”, kiedy przedsiębiorca ma wolę, by pozostała ona tajemnicą dla pewnych kół odbiorców, konkurentów i wola ta dla innych osób musi być rozpoznawalna. Bez takiej woli, choćby tylko dorozumianej, informacja może być nieznana, ale nie będzie tajemnicą. Informacja nie ujawniona do wiadomości publicznej traci ochronę prawną, gdy inny przedsiębiorca (konkurent) dowiedzieć się o niej może drogą zwykłą i dozwoloną, a więc np. gdy pewna wiadomość jest przedstawiana w pismach fachowych lub, gdy z towaru wystawionego na widok publiczny każdy fachowiec poznać może, jaką metodę produkcji zastosowano. Jednocześnie “tajemnica” nie traci zaś swego charakteru przez to, że wie o niej pewne ograniczone grono osób, zobowiązanych do dyskrecji w tej sprawie, jak pracownicy przedsiębiorstwa lub inne osoby, którym przedsiębiorca powierza informację. Podjęcie niezbędnych działań w celu zachowania poufności informacji powinno prowadzić do sytuacji, w której chroniona informacja nie może dotrzeć do wiadomości osób trzecich w normalnym toku zdarzeń, bez żadnych specjalnych starań z ich strony”

Zamawiający wezwał Wykonawcę, który złożył najtańszą ofertę ,do wyjaśnienia rażąco niskiej ceny z uwagi na fakt, iż oferta  stanowiła 64,77 % wartości szacunkowej zamówienia. Kolejnym pismem Zamawiający wystosował analogiczne wezwanie z uwagi na fakt, iż zaoferowana przez  Wykonawcę cena stanowiła 57,52% w części I i o 56,74% w części II średniej arytmetycznej ofert. Pomiędzy ww wezwaniami Zamawiający wezwał kolejnego Wykonawcę do wyjaśnień rażąco niskiej ceny z uwagi na odstępstwo od średniej arytmetycznej ofert (cena tego Wykonawcy nie odbiegała od wartości zamówienia). Wykonawca, który złożył najtańszą ofertę złożył dwa wyjaśnienia ceny, przy czym dopiero do drugich wyjaśnień dołączył odrębne dowody. Zamawiający dokonał wyboru najkorzystniejszej oferty stwierdzając, iż  najtańsza oferta Wykonawcy podlega odrzuceniu z uwagi na złożenie lakonicznych wyjaśnień rażąco niskiej ceny. Przy czym Zamawiający ocenił tylko pierwsze wyjaśnienia stwierdzając, iż drugie wezwanie do  wyjaśnień było  bezpodstawne.

Czy Zamawiający postąpił słusznie?

Jak wynika z wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4.07.2025 r.  KIO 2308/25 czynność odrzucenia najtańszej oferty została unieważniona a przy ponownej ocenie ofert Zamawiający winien wziąć pod uwagę oba wyjaśnienia rażąco niskiej ceny.

Jak wynika z argumentacji Odwołującego :

Zamawiający oczekiwał w obu wezwaniach rażąco niskiej ceny:

• złożenia wyjaśnień w zakresie kalkulacji istotnych pozycji kosztowych składających się na cenę jednostkową przedmiotu ze wskazaniem realizowanej marży (narzutu) potwierdzających, że- kalkulując cenę przedmiotu – Wykonawca nie ponosi straty, a także nie zachodzą przesłanki, aby domniemać, że zaproponowana cena została ustalona w warunkach czynu nieuczciwej konkurencji;
• złożenia wyjaśnień w zakresie uwzględnienia w ofercie czynników wpływających na wysokość ceny lub kosztu, w szczególności określonych w 224 ust. 3 PZP, a także wynikających m.in.  ze specyfiki przedmiotu zamówienia, w tym warunków produkcji (jeśli wykonawca jest producentem), dostawy, procesu nadzorowania jakości, odbiorów, postępowań reklamacyjnych;
• złożenia dowodów potwierdzających prawdziwość złożonych wyjaśnień i realność ceny ofertowej w kontekście możliwości wykonania umowy za zaproponowaną cenę przy uzyskaniu wyniku finansowego (zysku) potwierdzającego zachowanie reguł rynkowych.

Pierwsze wyjaśnienia rażąco niskiej odnosiły się szczegółowo do wyjaśnienia przesłanek z art. 224 ust.3 pzp, zawierały krótką , rzetelną kalkulację ceny bez przedłożenia dodatkowych dowodów. W ocenie Odwołującego  tak złożone wyjaśnienia nie dawały podstawy do odrzucenia oferty. Wyjaśnienia były konkretne i szczegółowe na tyle, że na ich podstawie zamawiający był w stanie dowiedzieć się, jakie okoliczności właściwe Odwołującemu, spowodowały obniżenie ceny jego oferty i jakich oszczędności wykonawca mógł dzięki nim dokonać.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 3.07.2015 r. VIII Ga 184/15 Sąd uznał za wystarczające wyjaśnienia rażąco niskiej ceny bez odrębnych dowodów, jeżeli przedłożona kalkulacja ceny jest rzetelna i Zamawiający może dokonać oceny, czy Wykonawca skalkulował wszystkie niezbędne elementy oferty.

Zamawiający, zwracając się do wykonawcy o wyjaśnienie wysokości ceny oferty, poza wyjaśnieniami musi żądać także dowodów (zwraca się o udzielenie „wyjaśnień, w tym złożenie dowodów”). Z braku definicji dowodu należy przyjąć, że będzie to każdy dokument, opinia, oświadczenie strony (te rodzaje dowodów są przykładowo wymienione w art. 538 p.z.p. i nie sposób odmówić wykonawcy posługiwania się nimi także w relacjach z zamawiającym). Wykonawca, odpowiadając na wezwanie, musi natomiast przedstawić przede wszystkim wyjaśnienia, gdyż ich niezłożenie skutkuje odrzuceniem oferty zgodnie z ust. 6. Niezłożenie dowodów może natomiast być przyczyną uznania, że wykonawca nie podołał obowiązkowi wykazania realności ceny, a to jego obciąża taki obowiązek. Jeśli jednak złożone same wyjaśnienia okażą się wystarczające do przyjęcia, że cena jest skalkulowana prawidłowo, to niezłożenie dokumentów nie wywoła żadnego negatywnego skutku dla wykonawcy.[1]]Komentarz W.Dzierżanowskiego do art.224 pzp ,www.lex.pl

Zauważenia przy tym wymaga, iż nie istnieje jeden, uniwersalny, odnoszący się do wszystkich zamówień, wzorzec prawidłowych wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, jak również jeden wzorzec odnoszący się do katalogu dowodów, które winny być przedłożone przez wykonawcę dla uzyskania gwarancji uznania, iż wywiązał się z obowiązku wykazania, iż jego oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny. W każdym przypadku ocena wyjaśnień w zakresie wystąpienia w ofercie rażąco niskiej ceny winna być zindywidualizowana, powinna uwzględniać m.in. specyfikę przedmiotu zamówienia i realia towarzyszące jego realizacji. Chodzi bowiem w szczególności o ustalenie, czy zamówienie za zaoferowaną cenę może być wykonane zgodnie z SWZ, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, sztuki zawodowej, przy zastosowaniu odpowiednich nakładów sprzętowych, osobowych, czasowych, z zachowaniem określonych standardów. Zamawiający dokonując ustaleń w zakresie rażąco niskiej ceny, powinien mieć na uwadze m.in. rzeczywistą relację wartości świadczenia pieniężnego do wartości świadczenia niepieniężnego. Każdy przypadek, ze względu na przedmiot zamówienia, sposób jego realizacji oraz wartość zamówienia należy rozpatrywać indywidualnie”.[1] Wyrok KIO  z 22.07.2021 r., KIO 1920/21, LEX nr 3288020,

Ustawa z 2004 r. – Prawo zamówień publicznych nie określa jak mają być sporządzone wyjaśnienia. W tym zakresie wykonawcy mają swobodę, muszą jednak mieć na uwadze w szczególności cel ich składania, a także to, że od rzetelności złożonych wyjaśnień zależy ich dalszy udział w postępowaniu. Wykonawca powinien w pełni wyjaśnić i wykazać te elementy ceny, które składają na jej ostateczną wysokość, przy uwzględnieniu zgodnego z SIWZ, należytego wykonania danego przedmiotu zamówienia, np. przyjętą organizację prac, koszty wynagrodzeń osób skierowanych do realizacji zamówienia, koszty transportu, sprzyjające warunki realizacji zamówienia, czy pozyskania niezbędnych materiałów. Zadaniem wykonawcy jest bowiem wykazanie indywidualnych czynników pozwalających na zaoferowanie tak niskiej ceny. Wyjaśnienia powinny być rzeczowe i konkretne, jasne i spójne, aby mogły stanowić podstawę dla pozyskania przez zamawiającego wiedzy w zakresie okoliczności właściwych danemu wykonawcy, które spowodowały obniżenie ceny jego oferty, jakie oszczędności w ich wyniku wykonawca może osiągnąć. Podane w wyjaśnieniach informacje, powinny być poparte odpowiednimi, dostępnymi wykonawcy, dowodami, w tym np. zawartymi w wyjaśnieniach szczegółowymi kalkulacjami wskazującymi na to, że cena oferty została prawidłowo skalkulowana. Udzielenie wyjaśnień, które nie spełniają ww. wymogów, w szczególności nieodpowiadających w pełni na wezwanie zamawiającego, takich, w których wykonawca nie wykazał, że cena jego oferty nie jest rażąco niska, nakłada na zamawiającego obowiązek odrzucenia oferty tego wykonawcy.[1] KIO 3219/20

W ocenie Odwołującego Zamawiający winien dokonać oceny na podstawie obu wyjaśnień rażąco niskiej ceny, gdyż przepisy ustawy nie zabraniają Zamawiającemu ponowić wezwanie, szczególnie gdy pierwsze wezwanie było  niekompletne, z uwagi na brak odniesienia się do odstępstwa ceny od średniej arytmetycznej ofert.

Przepis art.224 ust.2 pkt. 1  ustawy zobowiązuje Zamawiającego do wezwania do wyjaśnienia ceny, która jest niższa o 30% od: wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, ustalonej przed wszczęciem postępowania lub średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert niepodlegających odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 1 i 10, chyba że rozbieżność wynika z okoliczności oczywistych, które nie wymagają wyjaśnienia;

Użycie w przepisie słowa LUB świadczy o tym, iż jeżeli wystąpią obie przesłanki wyjaśnienia ceny to Zamawiający wzywając do wyjaśnień powinien wskazać obie okoliczności, które stały się podstawą wezwania.

Zgodnie z zasadą przejrzystości wezwanie powinno  być wyczerpujące i wskazywać wszystkie okoliczności faktyczne będące podstawą wezwania.

W przedmiotowej sprawie drugie wezwanie do złożenia wyjaśnień z uwagi  na odstępstwo od średniej ofert było uzasadnione również z uwagi na fakt, iż jedna z ofert zawyżyła średnią arytmetyczną ofert. Gdyby dokonać ustalenia średniej arytmetycznej ofert bez oferty najdroższej żadna z ofert Wykonawców nie wymagałby wyjaśnienia . Zatem wezwanie Wykonawcy, który złożył drugą w kolejności ofertę, do złożenia wyjaśnień z uwagi na odstępstwo od ofert od średniej arytmetycznej ofert oznaczało, iż Zamawiający nie uznał , iż  występują oczywiste okoliczności upoważniającego do zaniechania wezwania do złożenia wyjaśnień rnc.

Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku o sygn. KIO 2499/18 stwierdziła, iż w sytuacji, w której złożona oferta jest zbliżona do wartości szacunkowej, a odbiega od średniej arytmetycznej ofert tylko z tego powodu, iż jedna z ofert została znacznie zawyżona to są to okoliczności oczywiste nie wymagające wyjaśnienia.” (KIO 2499/18).

Mając na uwadze art. 16 ustawy niedopuszczalna jest sytuacja, w której jeden z Wykonawców jest wzywany do wyjaśnień rażąco niskiej ceny z uwagi na odstępstwo ceny od średniej arytmetycznej ofert, a w stosunku do drugiego Wykonawcy w analogicznej sytuacji, takiego wyjaśniania Zamawiający zaniechał.

Zatem Zamawiający w wezwaniu do wyjaśnień rnc powinien szczegółowo wskazać jakie okoliczności faktyczne spowodowały konieczność wyjaśnienia zaoferowanej ceny. W przypadku niekompletnego wezwania Zamawiający ma prawo i wręcz obowiązek ponowić wezwanie i ocenić łącznie złożone wyjaśnienia. 

Zamawiający wybrał Wykonawcę zamówienia publicznego w trybie podstawowym w ramach 3  kryteriów oceny ofert:  ceny, gwarancji oraz terminu realizacji zamówienia. Wykonawca ostatecznie wykonał zamówienia po terminie umownym ( 6 tygodni) a Zamawiający naliczył z tego tytułu karę umowną za zawłokę oraz co więcej odszkodowanie ponad wysokość kar umownych do wysokości rzeczywiście poniesionej szkody. Zamawiający twierdzi, iż poniósł szkodę polegającą na tym, iż  musiał czekać za zakończenie umowy a przecież Wykonawca wygrał przetarg, dzięki  zaoferowaniu najkrótszego terminu realizacji zamówienia. Gdyby Zamawiający wybrał kolejnego Wykonawcę to musiałby zapłacić więcej i ta różnica w cenie pomiędzy ofertą kolejnego Wykonawca a ofertą Wykonawcy wybranego stała się dla Zamawiającego szkodą. Należy dodać, iż kolejny Wykonawca zaoferował termin realizacji dwa tygodnie dłuższy, który jednak nie był punktowany.

Drogi czytelnik jeśli nic z tego nie rozumiesz, to muszę przyznać, że ja też.

Takie rozwiązanie dla mnie jest totalnym absurdem. Co prawda Zamawiający może zastrzec w umowie, iż może dochodzić naprawienia szkody w pełnej wysokości, jeżeli uważa że jest ona większa niż wartość kar umownych. Jednakże muszą być spełnione przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej z art. 471 tj. Zamawiający musi wykazać, że poniósł szkodę, jej wysokość oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy niewykonaniem umowy a szkodą.

W mojej ocenie Zamawiający nie jest w stanie wykazać szkody, gdy umowa została wykonana.

Taka możliwość istniałaby, gdyby doszło do zerwania umowy np. wskutek odstąpienia od umowy przez Zamawiającego  i przeprowadzenia nowego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Jeżeli Zamawiający wybrałby nowego Wykonawcę przedmiotowego zamówienia i musiałby zapłacić więcej to różnica pomiędzy wynagrodzeniem obu Wykonawców byłaby dla Zamawiającego szkodą. 

 Natomiast zastosowana przez Zamawiającego konstrukcja odszkodowania za zwłokę, po zakończeniu umowy poprzez postawienie hipotezy, iż gdyby Wykonawca wybrany złożył inną ofertę albo gdyby Zamawiający wybrałby drugiego w kolejności Wykonawcę to może zapłaciłby by więcej jest chybiona gdyż :

• Zamawiający wybiera Wykonawcę według pzp na podstawie przedstawionych dokumentów i może to zrobić do podpisania umowy. Po jej zakończeniu, choćby po terminie  Zamawiający nie może już dokonać ponownie oceny ofert ani wszcząć ponownie postępowania w trybie pzp o zamówienie, które zostało wykonane.
• wybrany Wykonawca złożył taką a nie inną ofertę oceniając na podstawie swoich możliwości, iż wykona umowę w najkrótszym z możliwych terminów. Wykonawca nie mógł zaoferować, iż wykona umowę 3 miesiące później, gdyż jego oferta zostałaby odrzucona. Wykonawca kalkulując ofertę, powinien przewidzieć, iż mogą wystąpić różne ryzyka przy realizacji zamówienia, i jeżeli nie wykaże, iż były one niezawinione to ponosi odpowiedzialność w wysokości kar umownych.
• zaoferowanie krótszego terminu realizacji w ramach kryterium oceny ofert nie wyklucza możliwości wykonania umowy po terminie umownym skoro sam Zamawiający przewidział w umowie w takim przypadku karę umowną.
• jeżeli  oferta Wykonawcy okazałaby się  była czynem nieuczciwej konkurencji  i przykładowo Wykonawca celowo zaoferował  najkrótszy termin realizacji oraz pozostałe kryteria oceny  nie mając zamiaru wykonać umowy na takich warunkach  to Zamawiający musiałby odstąpić od umowy i przeprowadzić nowe postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego.

W analizowanym przypadku zastanowiło mnie jedno, chcąc złapać tok rozumowania Zamawiającego:

Co by było, gdyby Zamawiający wybrał drugą w kolejności ofertę Wykonawcy, który zaoferował termin realizacji umowy 8 tygodni  ( termin wymagany, nie punktowany)  a  Wykonawca ten nie wykonałby umowy w terminie a nie byłoby więcej ofert.

To oprócz kary umownej za zwłokę, jakie dodatkowe odszkodowanie naliczyłby Zamawiający i do czego by to przyrównał?